In mijn hoofd

WES_1 uit leeslijst categorie 12 tot 14 jaar

Sharon M. Draper, Blossombooks

Winnaar van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen 2021

Samen voor Inclusief Onderwijs, dit boek kan de toon zetten!

Het verhaal

Melody is echt heel slim, supergrappig en gewoon ontzettend aardig. Maar bijna niemand lijkt dat te weten.... Haar strijd tegen cerebrale parese zorgt ervoor dat ze voornamelijk geluiden maakt, niet kan praten en soms onverwachte bewegingen maakt. Het is hierdoor behoorlijk lastig om anderen te overtuigen dat ze net als elke andere tiener is. Mensen vellen vaak snel oordelen, en haar rolstoelgebruik en het ongecontroleerde kwijlen tijdens het eten zorgen er helaas voor dat ze soms onterecht als dom wordt gezien.

In haar schoolklas, waar ze met andere kinderen met een handicap zit, lijkt de dag eindeloos te bestaan uit het herhalen van het alfabet, wat best wel saai is. Maar dan gebeurt er iets geweldigs: Melody krijgt de kans om eindelijk haar stem te laten horen. Dankzij een Hi-tech communicatiehulpmiddel de 'meditalker,' krijgt Melody de gelegenheid om te laten zien hoe ontzettend slim ze eigenlijk is. En ze blijkt gewoonweg de slimste van de hele school te zijn! Melody droomt ervan om met de 'gewone' leerlingen mee te doen, maar helaas is niet iedereen hier klaar voor. Ze krijgt te maken met jaloezie, geroddel en uitsluiting.

Mijn leeservaring

Melody is vanaf de eerste bladzijde een personage dat niet alleen aardig is, maar ook enorm sterk, verfrissend en vooral heel bijzonder! Ondanks alle obstakels, heeft ze een positieve kijk op het leven en ze heeft ook nog eens een geweldig gevoel voor humor.

De humor kan soms behoorlijk scherp zijn en dit houdt je, als lezer, met beiden voeten op de grond.

Maar zelfs met haar positieve instelling, onthult het boek ook hoeveel impact Melody's handicap heeft, niet alleen op Melody zelf, maar ook op de mensen om haar heen. Haar ouders worstelen met hun relatie en haar leerkrachten lijken niet altijd de moeite te nemen om haar te stimuleren. Gelukkig zijn er enkele mensen in haar leven die haar ongelooflijke potentieel wel zien.

Het boek werd geschreven in de ik-vorm, waarbij de schrijver de protagonist (hoofdrolspeler) is.

De woorden zijn simpel en de zinnen kort. Dit maakt het verhaal heel toegankelijk en gemakkelijk te lezen. Het is geen spannend boek, maar biedt een heel mooi kijkje in het leven van iemand met een handicap die vaak onderschat wordt door anderen. Daarom past de schrijfstijl helemaal bij het soort boek dat dit is, namelijk een psychologische jeugdroman.

Als je dit verhaal leest, geniet je van de rustige vertelling en krijg je een beter begrip van de wereld om je heen.

Maar eerlijk is eerlijk... Voor een volwassen lezer lijken Melody's gedachten niet helemaal bij haar leeftijd van een tienjarige te passen, wat doet vermoeden dat een volwassene het verhaal heeft geschreven. Ook zijn sommige personages wel erg zwart-wit en één dimensioneel voorgesteld, maar dit versterkt ook het moraal van het verhaal en maakt het thema bespreekbaar en begrijpelijk voor jonge lezers (12-14 jarigen).

Dit boek lijkt me een aanrader voor jonge lezers. Het is niet alleen leuk en grappig, maar ook heel leerzaam. Het doet ons beseffen dat we verder moeten kijken dan de buitenkant en onze vooroordelen moeten overwinnen.