Mijn favoriete literair genre? 

Ik ben een nieuwsgierige lezer... Dat betekent dat ik me niet laat vastpinnen op een bepaald soort genre. Voor mij is lezen puur ontspanning. Ik kan me helemaal verliezen in een verhaal, of het nu een superspannende thriller (Zuiver, Anja Felliers) is, een diepgaande psychologische roman, een humoristische chicklit (Wat Alice vergat, Liane Moriarty) of een boek met een geweldige typerende schrijfstijl, zoals deze van Jeroen Brouwers (Bittere Bloemen), Arnon Grunberg (Tirza, Blauwe maandagen), Griet Op de Beeck (Kom hier dat ik u kus, Vele hemels boven de zevende, Gij nu) Kristien Hemmerechts (Gitte, Alles verandert), Stefan Hertmans (Oorlog en terpentijn), Herman Koch (Het diner, Zomerhuis met zwembad), Hilde Van Mieghem (De drie duifkes) en uiteraard ook Tom Lanoye (Sprakeloos, Kartonnen dozen). 
 

Ik lees momenteel 'Onbehagen' van Paul Verhaeghe, een boeiend boek dat het gevoel van onbehagen vanuit een psychoanalytisch perspectief verkent. Verhaeghe toont aan dat dit gevoel in verschillende tijdperken verschillende vormen aanneemt, zoals hedendaagse problemen met burn-outs en vervreemding.

Het boek stelt intrigerende vragen over hoe onze moderne maatschappij ons beïnvloedt en biedt wetenschappelijk onderbouwde verklaringen voor dit onbehagen, zonder ideologische oplossingen. Ik ben nieuwsgierig naar zijn visie op de toekomst!

​

Mijn literair allergie?

Herman Brusselmans en Delphine Lecompte boeien me niet! De verhalen en dichtbundels zijn nogal expliciet en hun schrijfstijl is niet echt mijn ding. Als beelddenker is dit een ware marteling... 'De Zeven Zussen'-boeken van Lucinda Riley, tja, ik heb er maar één helemaal uitgelezen. Om eerlijk te zijn, kost het me best moeite om de hele serie door te ploegen, want er zijn wat mij betreft veel interessantere boeken om te lezen in mijn schaarse vrije tijd.

​

​

Veel lees- en cultuurplezier!